προσενεχυράζω

Α [ἐνεχυράζω]

λαμβάνω ως πρόσθετο ενέχυρο («εἶτ' ἐπὶ τούτοις, ὡς ὁτιοῡν ἐξὸν ἑαυτῷ ποιεῑν, Σινώπην προσηνεχύραζεν», Δημοσθ.).